تبیین رابطه فلسفی انسان و تکنولوژی با تاکید بر اخلاقیات

ظهور تکنولوژی زندگی بشر را دستخوش تغییرات ژرفی ساخته است. این پدیده در عین رفاهی که برای انسان دارد؛ عامل بحران ها و مشکلاتی نیز گردیده است. تکنیک جدید ، به امری سراپا متفاوت از گذشته بدل شده و آن چه در پیش گرفته تغییر ابعادی از جهان ماست ؛ و این ما را وامیدارد تا سؤالاتی پیرامون ارتباط آن با انسان و اجتماع بپرسیم؛ و این که آیا هنوز می توان بر این قایل بود که تکنولوژی، پدیده ای پسینی است؛ و این نگاه و جهان بینی ماست که مسیر آن را تعیین می کند؟ و یا دارای مفهوم پیشینی بوده که فارغ از اهداف، جهان بینی و اراده انسان، ارتباط دیگری میان ما و جهان به وجود می آورد؟ به همین منظور در این مقاله به دنبال تبیین رابطه انسان و تکنولوژی با تاکید بر اخلاقیات بوده است. در همین راستا در ابتدا سعی گردیده است؛ ذات و ماهیت تکنولوژی و رابطه آن با انسان از نگاه اندیشمندان صاحب نظر در این حوزه ، مورد کنکاش قرار گیرد. و در ادامه مباحث اقدام به بررسی رابطه انسان و تکنولوژی در دو دیدگاه فلسفه تکنولوژی کلاسیک، و دیدگاه فلسفه تکنولوژی معاصر گردیده است. نهایتاً تلاش شده است؛ با پرداختن به مباحث اخلاقیات در تکنولوژی، رابطه بین انسان و تکنولوژی را از این منظر مورد واکاوی قرار دهد.